Het is zaterdag. Ik loop een trail op de Utrechtse Heuvelrug. In een prachtige lentewereld. Na tien kilometer redelijk begaanbare modderpaden en een flinke klim sta ik voor een grote plas water. Geen pad te bekennen.De boel is ondergelopen door gigantische regenbuien. Maar zelfs door het water baggeren is nu een boeiende uitdaging. Weer een ervaring rijker. Met kletsnatte schoenen en sokken begin ik aan de laatste zes. Nog een keer door het water en nog een keer door de modder. Ik draai mijn hand er niet voor om. De kortste weg is door het water. Wat geeft dit me energie. Voel me weer dertig. Het voelt als vliegen, als vrijheid.
Een week later zit ik bij de opticien. Het wordt weer tijd om de blik wat aan te scherpen. Ik groet te vaak mensen die ik achteraf helemaal niet ken. Niemand vindt het erg. Integendeel. Het levert soms leuke gesprekken op. Maar bij de opticien wordt het duidelijk. Nou ja duidelijk. ‘Mevrouw ik vermoed dat u mogelijk staar heeft.’ Ze draait erom heen met haar vermoeden en mogelijk. ‘Ik mag niet zeggen dat u het hééft. Dat moet de oogarts doen. Ik stuur u door naar de huisarts en daarna gaat u door naar de oogarts.’
Nu zijn we zijn op weg naar de oogkliniek. Even later zit ik tussen de oudjes. Voel me zeker geen dertig. Exact op de afgesproken tijd word ik geroepen. Voordat ik het weet lig ik met mijn kin op de daarvoor bestemde beugel en leunt mijn voorhoofd tegen de stang waardoor het in de goede positie staat. ‘Wilt u naar links kijken en nu naar rechts graag. Ziet u het kruisje, blijf daar steeds naar kijken. Ziet u deze zwarte stip? Zijn de lijntjes recht of zit er een kromming in?’ Na al deze testen, een röntgenfoto en een onderzoek van de achterkant van mijn ogen mag het duidelijk en hardop worden gezegd: ik heb staar. Een ouderdomskwaal. Voor even. Straks kan ik alles weer zien. Kom ik daar goed van af.
Ik droom alweer over de volgende trail. Me even dertig voelen. Energie krijgen. Maar ook weten dat de volgende ouderdomskwaal ergens verdekt staat opgesteld. Hopelijk ben ik hem voorlopig te snel af.
Je bent gewoon zo oud als je je voelt en in jouw geval 30, hou die gedachte vast 😊