Kloosjes

Een heerlijke week, een week met Hakuna Matata, Hava la Gumbala en Pairi Daiza. Jazeker, we zijn in België.

Het blok in de agenda, eerst nog ver weg, is er opeens. Vijf dagen België. Vijf dagen vlakbij Brussel, vijf dagen Tieme en Merel en vijf dagen Ginger en Gijs, de poezen. De ouders vertrekken naar Lanzarote voor de Iron Man Triatlon. In mijn mail zit het overzicht van een schooldag, de sportactiviteiten van de kinderen en het overzicht van Ginger en Gijs, de poezen.

De schooldag begint met een Lang Zal Hij Leven voor opa. Gijs en Ginger zitten boven. Op school krijgen we een rondleiding. Merel laat ons het bos bij school zien, de gymzaal en het muzieklokaal. Overal gebeurt wat. Als laatste zien we de bibliotheek.  ‘Hakuna’. De docent van Merel roept zijn klas bij elkaar. ‘Matata’ roepen de vijftien nationaliteiten uit haar klas. Binnen de kortste keren staan ze bij hem. Wat een mooi begin van de dag. Een dag zonder zorgen die eindigt met een ijsje op het terras. Opa trakteert. Gijs en Ginger blijven boven.

Hemelvaartsdag. Tieme en zijn voetbalclub gaan laser gamen en Merel met haar hockeyclub heeft een inhaalwedstrijd. Daarna leer ik Merel Hava la Gumbala, la Gumbala haviseh’’: geniet van de mooie dingen. We zingen het uit en genieten met volle teugen. Intussen weet ik wie Ginger is en wie Gijs. Ze zitten boven.

In het stadje is een kunstroute uitgezet. Iedereen mag meedoen. Weet niet of dat een goed idee was. De kwaliteit is heel wisselend. De kunstenaars zijn ook aanwezig. Dat is eigenlijk het mooiste. Ze zijn trots op hun werk en vertellen graag. Even boeien de verhalen. Daarna trekt de speeltuin de kinderen weg. Onderweg kopen we eetappelsienen, alleen al vanwege het woord. ’s Avonds hangt er even een donderwolkje boven de woonkamer. De keuze van Merel voor de film van die avond kan Tieme niet bekoren. De strijd begint. Na een interventie van oma wordt de vrede getekend. Een ouderwets bordspel en een bakje chips bieden de oplossing.  

Een nieuwe dag. De agenda geeft niets aan. We kunnen de dag zelf vullen. De poezen zijn beneden. We gaan naar Pairi Daiza in de buurt van Mons/Bergen. Het paradijs. Een dierentuin, een ongelofelijke dierentuin. Wat een ruimte. Niks hokjes met kleine plaatsjes, maar heel veel vierkante meters. Prachtige oude bomen, versteende bomen, grote stenen van binnen begroeid met kristallen maar ook tempels en torens, mooie bloemen, planten en natuurlijk dieren met heel veel bewegingsvrijheid. Wat een mooie week. Zonder zorgen. Genieten van de mooie dingen. En een paradijselijke dierentuin. Hakuna Matata, Hava la Gumbala en Pairi Daiza in België.  De eetappelsienen zitten nog in mijn tas.